با دقت در این واقعه تاریخی چند نکته مهم دربارهء این بانوی بزرگوار می توان ذکر کرد:

1. نام “طوعه” در شمار یاران مسلم بن عقیل نمایندهء امام حسین علیه السلام ثبت و در تاریخ از او به نیکی یاد شد، همان گونه که از فرزند و همسرش به زشتی یاد می شود. زنی که با وجود داشتن چنین همسر و فرزندی ، با شجاعت و ایمان ، نه تنها از میزان ارادتش به خاندان رسالت کاسته نشد بلکه وفاداریش را نیز ثابت کرد.

2. در آن موقعیتی که بیشتر مردان و زنان فرار کردند تا با مسلم برخورد نکنند و به اتهام همکاری با وی گرفتار و کشته نشوند، این بانو بدون هیچ ترسی به او پناه داد و به تکلیف شرعی خود عمل کرد.

3. این عمل خدایی او از سوی مسلم تأیید شد و وعده شفاعت از سوی پیامبر اسلام به وی داده شد.

4. این سخن “طوعه” که گفت : “مگر آب نخوردی … برخیز و به خانهء خود برو و من راضی نیستم که تو بر در خانه من بمانی” دلیل روشنی بر معرفت این بانو به حلال و حرام و پرهیز از مواضع تهمت است.

پی نوشت ها:

1. تاریخ طبری، ج 4، ص 278

2. ابن اعثم کوفی، الفتوح، ص 858

3. بهایی، الکامل، ص 618 و دمع السجوم، ص 50

4. برگرفته از کتاب نقش زنان در حماسه عاشورا، ص 33

صفحات: 1· 2