• ای کاش مسافر زیبای ما صبحگاهان می رسید و چهره اش صفای ماه را دهان به دهان می انداخت.
• گویی باز جمال خود را از طریق درخشش ماه به نمایش گذاشته که چنین فغانی از مردم برخاسته و مزاحم خواب من شده است!
• آیا می شود که من هم به همان ماهی نگاه کنم که شما می نگرید؟ تا یکی دیگر از راه ماندگان، به جمع واصل شدگان بپیوندد؟
• گلها شکوفا می شود آنگاه که همچون آفتاب به گلستان می نگری، زلفت را به روی خود مکش، مگذار خورشید پنهان شود.
• چون تو فرشته سیرتی را به همه دنیا نمی فروشم هرچند هر روز زیباروی دلخواهی خودنمایی کند.
• در نگاهش نظری پنهانی و دوست داشتنی به سوی ما دارد. یارب مباد آنکه ما را روزی از نظر اندازد.
• کسی در محبت او خالص نباشد، قلبش تیره و تار است. چراغ خانه اگر آب در نفت آن آمیخته باشد روشن نخواهد شد.
• هر آوازی جوابی دارد و هر نغمه ای را نغمه ای پاسخگوست. این نکته دقیق را هر نوازنده ای در نمی یابد.
• در داد و ستد زیانکار است آن کسی که بخواهد یک لحظه از عالم عشق را با همه عمر خود معاوضه کند.

صفحات: 1· 2