یالطیف

ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺍﮔﺮ “ﻧﻤﺎﺯ ” ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﺳﻔﺮ ﺫﻭﻕ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﯾﻢ ﺍﺯ
ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺷﺪﻧﺶ..
ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ
ﺭﮐﻌﺖ ﺁﺧﺮﺵ ﺍﯾﻨﻘﺪﺭ ﮐﯿﻒ ﻧﺪﺍﺷﺖ !..
ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﭘﺎﻧﺘﻮﻣﯿﻢ
ﺑﺮﺍﯼ ﻧﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﺁﺩﺭﺱ ﺷﺎﺭﮊﺭ ﮔﻮﺷﯽ !!..
ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯﻣﺎﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ
ﮐﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻓﺮﺻﺖ ﻃﻼﯾﯽ
ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻠﻖ ﺍﯾﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﮑﺮ !..
ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺗﺮﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺭﻓﺘﺎﺭ
ﻓﻼﻥ ﻫﻤﮑﺎﺭ !..
ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻧﻤﯿﺸﺪ ﺑﻪ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺴﺎﺏ !..
ﻧﻪ
ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﻧﯿﺴﺖ ..
ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ،ﯾﮏ ﮐﺎﺭﻭﺍﺵ ﻗﻮﯼ ﻣﯿﺸﺪ
ﻭ
ﺑﺎ ﻓﺸﺎﺭ ﻣﯿﺸﺴﺖ ﺍﺯ ﺩﻟﻤﺎﻥ ﻫﻤﻪ ﯼ
ﺳﯿﺎﻫﯽ ﺭﺍ،
ﻟﮑﻪ ﻫﺎ ﺭﺍ،
ﺯﺷﺘﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ..
ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ،ﻣﯿﺸﺪ ﮐﯿﻤﯿﺎ
ﻭ
ﻣﺲ ﻭﺟﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯿﮑﺮﺩ ﺑﻪ ﻃﻼ..
ﺍﮔﺮ ﻧﻤﺎﺯﻣﺎﻥ ﻧﻤﺎﺯ ﺑﻮﺩ،ﻣﯿﺸﺪ ﭘﻞ
ﻣﯿﺸﺪ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻩ
ﻣﯿﺸﺪ ﺩﺍﺭﻭ
ﻣﯿﺸﺪ ﺩﺭﻣﺎﻥ
ﻣﯿﺸﺪ ﻣﯿﻌﺎﺩﮔﺎﻩ..
ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺗﻮ ﮐﻪ ﺩﺭﻫﺎﯼ ﺁﺳﻤﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺳﺨﺎﻭﺗﻤﻨﺪﺍﻧﻪ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﯼ
ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻮ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﭼﯿﺰ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ
ﺑﺮ ﻣﻦ ﻣﻨﺖ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻭ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﻦ ﻧﻤﺎﺯﻫﺎﯾﻢ “ﻧﻤﺎﺯ ” ﺷﻮﺩ

نمازی که سیدالشهدا(علیه السلام) به آن عشق می ورزید

ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ