یالطیف

السلام علیک یا قطیع الکفین

السلام علیک یا ساقی عطاشى کربلاء

السلام‌ علیک‌ یا صریع‌ الدمعة‌ العبری‌…

السلام‌ علیک‌ یا مذیب‌ الکبد الحری‌…

السلام‌ علیک‌ یا صریع‌ العبره‌ السابکة‌ و قرین‌ المصیبة‌ الراتبه…

+

می گفت:

در دایره قسمت اگر باران بلا بارید

عاشق آن است که از دایره بیرون نرود

صحراي كربلا به وسعت تاريخ است و كار به يك «ياليتني كنت معكم» ختم نمي‌شود.

و مگر نه آنکه گردن ها را باریک آفریده اند تا در مسلخ کربلای عشق آسان تر بریده شود؟

سر مبارک امام عشق بر بالای نی، رمزی است بین خدا و عشاق؛

یعنی این است بهای دیدار…

مگر نه این است که… هیچ کس را تا به بلای کربلا نیازموده اند از دنیا نخواهند برد؟

سید مرتضی آوینی

پی نوشت:

قلبها برای آرامش

دستها برای حک کردن عشق بر روی سینه

عقل در انتظار جنون

نفس ها به شماره افتاده

آری “محرم” آمده . . .

تو از سلاله علی-علیه السلام- بودی

و دعای مادرت

بدرقه راه حسینی ات شد

و من مانده ام و

رسالت بر زمین مانده زینبی ام…

حرف دل:

خداوندا از تو می خواهم
نه مثل مختار بعد از واقعه!
نه مثل حربن ریاحی میان واقعه!
و نه مثل توابین بعد از واقعه!
بلکه مثل عباس(ع) در تمام واقعه!
مثل مسلم پیشتاز واقعه!
در رکاب کسی باشیم که به انتظارش ایستاده ایم!
“سخن بی تو مگر جای شنیدن دارد!
نفسم بی تو مگر نای دمیدن دارد!
علت کوری یعقوب نبی(ع) معلوم است
شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد!”