یا لطیف

چقدر فاصله اينجاست بين آدم ها
چقدر عاطفه تنهاســت بين آدم ها

كسي به حال شقايق دلش نمي سوزد
و او هنوز شكوفاست بين آدم ها

كسي به خاطر پروانه ها نمي ميرد
تب غرور چه بالاست بين آدم ها

و از صداي شكستن كسي نمي شكند
چقدر سردي و غوغاست بين آدم ها

ز مهرباني دل ها دگر سراغي نيست
چقدر قحطي روياست بين آدم ها

غريب گشتن احساس درد سنگيني ست
و زندگي چه غم افزاست بين آدم ها

مگر كه كلبه دل ها چقدر جا دارد؟
چقدر راز و معماست بين آدم ها

چه مي شود همه از جنس آسمان باشيم
طلوع عشق چه زيباست بين آدم ها

و كاش صبح ببينم كه باز مثل قديم
نياز و مهر و تمناست بين آدم ها

بهار كردن دل ها چه كار دشواريست
و عمر شوق چه كوتاست بين آدم ها

به خاطر تو سرودم چرا كه تنها تو
دلت به وسعت درياست بين آدم ها